อารายกันเนี่ย....กูรับปริญญามาจนจะเลยหนึ่งปีแล้วเนี่ย จะมาซ้อมใหญ่ซ้อมย่อยอะไรกันอีก หา?
ก็ไม่ได้ซ้อมใหญ่จะไปรับปริญญาอีกรอบที่ไหนอะไรหรอก
ก็แค่ซ้อมใหญ่ก่อนย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านจริงในวันพรุ่งนี้น่ะสิ (ยังกะเข้าบ้านAF)
ทำไมต้องมีการซ้อมน่ะหรอ
ก็เพราะว่ากูจะกำลังจะต้องเผชิญหน้ากับคนๆหนึ่ง
ที่จะมีอิทธิพลในการเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตของกูไปตลอดกาล
นั่นก็คือ... "ป้าม่วง" นั่นเอง
จนถึงวันนี้...
เป็นเวลาเกือบสองสับดาห์เต็มๆแล้วที่กูทำการซักซ้อม
โดยการเอาป้าม่วงมาเที่ยวเล่นที่ห้องกู
ใช้ชีวิตอยู่ในห้องแคบๆด้วยกัน ไม่มีแสตนด์อิน อยู่จริง เล่นจริง
ทำให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่มากพอสมควร (เพราะงี้ไงกูถึงต้องซ้อมก่อน)
จากที่กูอยู่คนเดียว....
ตื่น 6 โมงเช้า แต่งตัวเงียบๆ ไม่เปิดทีวีอะไรทั้งนั้น
ออกจากห้อง เข้าบริษัท ทำงานจนถึงเย็น ไปสอนจนดึก
กลับห้อง กินข้าว ดูทีวี นอน
เรามาดูผลลัพธ์ที่เปลี่ยนไปกันนะครับ....
ตื่นตี 5.45 น.
ถูกปลุกด้วยเสียงมือถือระบบเซอร์ราวด์ 2 เครื่องซ้อน
ตามมาด้วยรายการข่าวเช้า ทักทายคุณสรยุทธ
และมีเสียงเตือนบอกเวลาเป็นระยะๆทุกๆ 15 นาที
โดนยัดขนมและผลไม้มากมายลงกระเป๋าจนตุงก่อนออจากห้อง
และในที่สุด ที่ที่เดียวที่รู้สึกว่าชีวิตกลับมาเป็นปกติอีกครั้งคือ ที่บริษัท
สอนจนถึงเย็น กลับห้อง กินข้าว ดูทีวี
(โดนให้)เตรียมชุดของวันถัดไปก่อนไปอาบน้ำ นอน
นี่แค่คร่าวๆนะ
บอกได้เลยว่าตอนแรก ไม่ชินมากๆ จนถึงขั้นเกือบหงุดหงิดก็มี
เพราะจากที่เรากำหนดตารางชีวิตตัวเองในแต่ละวัน ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้
กลับกลายเป็นว่าจะมีคนมาจ้ำจี้จ้ำไช ให้เราทำนี่นู่นนั่นอยู่ตลอดเวลา
ไม่ทำก็งอน มีเถียงหน่อยก็โดนบ่น
รู้สึกว่า...ชีวิตที่เงียบสงบมันหายไป
แต่พออยู่ๆไป เริ่มเข้าสัปดาหที่สอง...เริ่มปลงครับ (ไม่ใช่ชินนะ)
อยากทำอะไรปล่อยให้ทำไปเลย
ไอตัวเราก็เริ่มทำตามสิ่งที่ป้าม่วงสั่งโดยไม่อิดออดเหมือนตอนแรกๆแล้ว
คิดดูสิ...ถ้าไม่มีการซ้อมก่อนไปอยู่ด้วยกันจริงนะ
คงหนักกว่านี้อีก
แต่เอ๊ะ...ไม่ใช่ว่ามีป้าม่วงมาอยู่ด้วยแล้วจะมีแต่เรื่องจุกจิกนะ
เรื่องน่ารักๆก็มี...จนทำให้รู้สึกว่า
ตอนนี้กูเป็น”เจ้าหญิง”ไปแล้วอะ
อาจจะแอบเลวเล็กน้อย แต่กูก็แอบรู้สึกยังงั้นจริงๆนี่หว่า
เพราะว่าตั้งแต่ป้าม่วงมาอยู่ด้วยเนี่ย
ด้วยความที่มีความสามารถในการจัดการอย่างล้นท้น
กูเลยแทบไม่ต้องขยับตัวอะไรเลย
เพราะก่อนกูจะขยับ...ป้าแกก็ทำล่วงหน้ากูไปหลายขุมแล้ว
ห้อง...ทำความสะอาดไม่ต่ำกว่าวันละ 2 ครั้ง บวก จัดและตกแต่ง
เสื้อผ้า...ซักทุกวัน วันละ 1 รอบ
อาหาร...ทุกวัน วันละ 3 มื้อ มีทั้งนม อาหาร และผลไม้ ครบ พร้อมล้างทุกครั้ง
รองเท้า...ทุกคืนก่อนวันถัดไป
เงินค่าเดินทาง...เตรียมวางให้บนโต๊ะทุกเช้า
มือถือ...เก็บที่ชาร์จและใส่ในกระเป๋าก่อนออกจากห้อง
และฯลฯ
ก็บอกแล้ว...ว่ายังกะเจ้าหญิง(เอ๊ะ หรือเด็กมากกว่าวะ)เลย
แค่คิดจะกระดิก...สิ่งนั้นก็มาอยู่ต่อหน้าแล้วอะ
แล้วจะไม่ให้กูอยากย้ายเข้าไปอยู่กับป้าม่วงยังไงไหว
ก็เล่นบริการน่ารักประทับใจยังงี้
รักมาม๊าแย่เลย...อิอิ
และดิฉันจะมารายงานความคืบหน้าเกี่ยวกับชีวิตในบ้านหลังใหม่เป็นระยะๆ
สักวันหนึ่ง คุณอาจแปลกใจที่จะไม่เห็นดิฉันเสนอหน้าไปทุกงานอย่างที่ผ่านมาอีกต่อไป
เพราะอาจจะติดอกติดใจอยู่กับป้าม่วงจนขี้เกียจไปไหนแล้วก็ได้ 555+
(แต่ดูท่าทางจะยากว่ะ)
ลาก่อนและลาขาด....กับการอยู่คนเดียว บ๊ายบาย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
มึงใช้แม่ยังกะคนใช้ ลูกทรพี เลี้ยงแม่ดีๆนะมึง ฮ่าๆๆๆๆๆ
ตอบลบกูไม่ได้ใช้นะ แต่ม๊าเค้าทำให้กูเอง 5555+
ตอบลบ