ลอย..ลอย..กระทง ฮิ้ว

ไม่มีที่ไหนอุ่นใจเท่าจุฬาฯเรา ไม่มีที่ไปยังไง ก็ยังมีจุฬาฯ

ลอยกระทงปีนี้ การเรียนจบจากจุฬาฯ ไม่ได้หมายความว่าเราจะกลับไปลอยที่นั่นไม่ได้

เค้าว่ากันว่า...ใครเป็นแฟนกันแล้วไปลอยที่จุฬาฯจะเลิกกัน ความจริงที่ไปก็กะจะอาศัยจังหวะนั้น คว้าหาคนมาลอยด้วยอยู่เหมือนกัน แต่แผนนั้นต้องเป็นอันล้มเหลวไป เพราะโดนจองตัวตลอดทั้งคืน

ไม่ต้องสงสัยว่าจองตัวไปทำอะไร ป๊อบขนาดนั้น(หรอ)

ไม่ช่าย...เพื่อนจองตัวให้ไปเป็นแม่ค้าขายกระทง(ต่างหาก)ล่ะ

ในระหว่างที่เพื่อนตกงาน ก็มาขายกระทงไปพลางๆ ด้วยความที่เป็นเพื่อนมัน ก็เลยต้องหอบสังขารจากบางนาไปยังใจกลางบางกอก เพื่อไปแหกปากขาย(แลกค่าแรงเป็นกระทง)

บรรยากาศการลอยกระทงแถวจุฬาฯก็ยังคงครึกครื้นเช่นทุกปี แต่ปีนี้คงเหงาหน่อย เพราะซียูแบนด์ไม่ได้เล่นคอนเสิร์ต เพื่อร่วมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย (แต่การที่ดนตรีถาปัดยังเล่นคืออะไร) ทำให้บรรดาสมาชิกแบนด์ตาดำๆต้องระเห็จไปหาที่ลอยกระทงที่อื่น แต่ก็ยังกลมเกลียวเหนียวแน่นไปกันเป็นก้อน(?)

สถานที่ยอดนิยมอีกแห่งคือ ภูเขาทอง (ไม่ใช่ซอสนะ)

แต่คาดว่า แนวโน้มของหนุ่มสาว(ที่มาหาเหยื่อ)ส่วนใหญ่ น่าจะมาที่จุฬาฯมากกว่า เพราะถ้าเป็นที่ภูเขาทอง แร้งค์กิ้งอายุของคนที่ไปจะกว้างขึ้น ขยายขึ้น ซึ่งนั่นก็หมายความว่า มีเปอร์เซ็นต์ที่จะเจอแต่คนแก่มากกว่าที่จุฬาฯ จุฬาฯชนะเลิศ

ขายไปขายมา ตะโกนเรียกลูกค้าไปมา กว่าจะรู้ตัวก็เกือบเที่ยงคืนซะแล้ว (ยังกะนังซิน แต่นี่เป็นนังจิน)

เพราะไอกระทงของเพื่อนเนี่ย ดันขายดี รับออเดอร์กันไม่หวาดไม่ไหว จากที่มีสต็อควางขายหน้าร้าน เกลี้ยง...กลายเป็นกระทงตามสั่ง ใครรอได้รอไป รอไม่ไหวไปร้านอื่น!

มีทั้งกระทงกะลาแบบกันกระแทก(ตอนที่จะเบียดเสียดตัวเข้าประตูไง) กระทงจุฬาฯ(สีชมพู) ไว้หลอกเด็กแอดมิชชั่น กระทงเรียกรัก(อัดแน่นไปด้วยกุหลาบ) กระทงเด็กแนว(น้องขอมา พี่จัดให้) และหลากกระทง

และแล้ว...ก็ได้เวลามาลอยกระทงของตัวเองซักที

หลังจากจัดแจง(เอาเศษที่เหลือมา)แต่งกระทงได้แล้ว ก็จรลีเข้าสู่สระน้ำแห่งจุฬาฯ

วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริ๊งงงงง...

อย่าให้ช้า ลอยไปเลยลูก

เท่านั้นแหละ...คว่ำ!

ขอขมาจากพระแม่คงคา สิ่งไม่ดีจงลอยไป ให้สิ่งดีดีไหลเข้ามา

ขอให้มาม้าและครอบครัว รวมทั้งตัวเองมีความสุข

ขอให้ซียูแบนด์จงเจริญ

ขอให้เพื่อนๆทั้งนอกและใน แฮปปี้เรียนจบ กลับมาไวๆ อย่าอยู่นาน กูเหงา แล้วกูจะได้ไปเรียนต่อเอง(ซักที)

ขอให้คนที่มีบุญต่อกัน ได้เจอกันทุกชาติไป

เพี้ยง!